Hey Allemaal,

Van mij ook even een (kort) verslagje + een paar foto's van Parijs, voor wie het leuk vindt. Ik was er namelijk ook van zaterdag t/m maandag.

Zaterdag ben ik gewoon Parijs in geweest met mijn moeder. Was echt ontzettend leuk om daar weer te zijn, zo'n gezellige stad. En het weer zat mee! 's Middags zijn we even langs het George V gelopen om de andere Holland-gangers gedag te zeggen. Daar aangekomen dacht ik even dat het wel eens lastig kon worden om ze te vinden met ZO'N menigte voor de deur, maar het viel mee.......allemaal oranje t-shirten hahahaha --> ik had ze zo gevonden. Erg leuk om elkaar daar te zien. Omdat de limo al voor de deur stond en omdat ze hadden gezegd dat Céline wel eens snel zou kunnen komen (maar het zou ook nog wel een uur kunnen duren...zucht, heb je wat aan...), heb ik besloten om toch maar even te blijven wachten. En niet voor niets, ik heb al met al maar een kwartiertje hoeven wachten ofzo en toen kwamen Céline, René en René-Charles (en Alain) naar buiten. Dus daar nog een paar foto's van gemaakt en gezwaaid enzo.... Daarna weer verder gegaan Parijs in. Was wel een leuke onderbreking van de dag.

Volgende dag zijn we 's avonds naar de opnames van Les 500 choristes ensemble geweest. Was ook weer een hele belevenis, alleen al om er te komen op je hoge hakken (ergens in een buitenwijk van Parijs.........we waren met de trein gegaan en moesten nog een stuk(je) lopen; zo'n stukje lijkt altijd verder op hoge hakken), en er vervolgens nog anderhalf uur voor het hek te staan....., op je hoge hakken. Toen we daar eindelijk naar binnen konden moesten we eerst al onze spullen afgeven (ook het foto toetsel....ggggrrrrr) in een tent buiten de studio's. Toen we dat hadden gedaan konden we van de tent naar de studio's lopen. Omdat we een goed plekje binnen wilde hebben, liepen we nogal gehaast. Dat is niet altijd even verstandig als je op hakken loopt, helemaal niet als je over allemaal aarde, stenen en hobbels moet. Net op het moment dat wij daar al stuntelend de weg over staken, merkte ik dat er een auto voor ons stopte (omdat wij daar bijna languit op de weg lagen). Precies op dat zelfde moment hoor ik allemaal mensen "Céline, Céline,....." gillen. Dus wij kijken naar die auto, staat daar zo'n mooie grote zwarte limo vlak voor ons neus, op ons te wachten, precies zo'n zelfde limo als die we de vorige dag bij het George V hadden zien staan. Wij dus met een rood hoofd gauw van de weg af. Best voorschut, maar ook wel grappig.
De opnames waren ook zó gaaf, en duurden uiteindelijk tot 2.30 uur. Eerst deed Johnny Hallyday een paar nummers, waaronder een duet met Parick Fiori. De tweede helft kwam Céline. Ze deed eerst ook een duet met Johhny; L'envie. Dat was echt SUPER!!!!!! Ik kan niet wachten om dat terug te zien / te horen. Ze hebben het drie keer moeten doen (nog beter!!!!). Zowel Céline als Johhny gingen echt helemaal uit hun dak. Het is een beetje een rock nummer, Céline ging er echt helemaal in op en ze zong het zo goed, en live!! Johhny Hallyday kreeg echt een steeds grotere smile op z'n gezicht. En dan het publiek.......Ik krijg er nog kippenvel van als ik er aan terug denk. Verder heeft Céline "Pour que tu m'aimes encore", "s'il suffisait d'aimer", "Je ne vous oublie pas" en de Franse versie van het duet met Il Divo gedaan. Klinkt allemaal zo mooi met dat koor erbij. Alle nummers moesten zo'n beetje wel een keer over -moest ze weer op een andere manier van het trapje lopen of iets dergelijks. Op een gegeven moment stond Céline achter bij het koor, in een deuropening, allemaal grappen te maken en rare bewegingen. Werd er rondgeroepen of ze even uit die deuropening weg wilde gaan........je had die kop moeten zien. Céline gaf echt zo'n reactie van "oh ja ik ga al....". Verder zag je Manon en René ook steeds rond lopen, iedereen uit het publiek steeds roepen en klappen. Echt heel erg leuk om daar bij geweest te zijn.

Tot slot maandag, de opnames van Vivement Dimanche. Was voor mij nog wel het meest indrukwekkend. Ik had een super plek vooraan, net achter Michel Drucker, recht voor Céline's neus. Volgens mij heeft ze me net zo vaak aangekeken als Michel Drucker. Zoals jullie waarschijnlijk her en der al wel een beetje hebben gelezen, was de show een soort overzicht van haar hele carrière. Michel heeft daarover met Céline zitten praten, tussendoor lieten ze dan steeds beelden zien (van haar carrière van vroeger tot aan nu; beelden van "Dis-moi Céline" -waar ze naar is vernoemd, liedjes van Eddy Marnay, Luc Plamondon, JJ Goldman, beelden van live shows, haar trouwerij -allemaal belangrijke momenten). Céline kreeg het natuurlijk weer te kwaad toen ze beelden uit haar jeugd zag; toen keek ze me recht aan, echt zo van ik kan er ook niks aan doen.... Vervolgens zat ze een beetje met een CD te wapperen, haar tranen weg te wapperen, dus toen schoot ik in de lach, keek ze me weer aan en vervolgens schoot zij ook in de lach. Steeds waren er van die momenten dat ze me recht aankeek of bevestigend keek, echt grappig. Ik had daar nog wel een paar uur willen zitten. Céline heeft ook zo'n humor, ging ze weer net als een mannequin over het podium lopen. Michel Drucker zat ook steeds grapjes te maken. Er was ook zo'n man die deel uitmaakt van "Vivement Dimanche prochain(e?)", het eerste halfuurtje dat altijd apart wordt uitgezonden. Die man zij iets over zijn haar, dat ie nog best veel haar had ofzo. Michel Drucker meteen van "oh dan moet je je eens omdraaien" (zodat ze de achterkant van z'n hoofd konden filmen en dat die man dan op zo'n schermpje z'n eigen achterhoofd kon zien). Aan de achterkant van z'n hoofd had ie dus een hele kale plek. Zie je nadat die man naar z'n eigen hoofd heeft zitten kijken en heeft gereageerd, Céline ook naar dat schermpje kijken (kwartje was nog niet gevallen), zit ze echt zo te kijken, begint ze opeens kei hard te lachen.......en zegt ze "oh Michel, je bent echt gemeen hahahaha". Dat zijn echt van die leuke momenten, zo waren er nog een hoop dingen. Uniek om mee te maken. Onmogelijk om allemaal na te vertellen. Wat misschien nog leuk is om te weten, is dat ze nogmaals bevestigde (net als in andere uitzendingen), dat ze na Vegas graag een tour door Frankrijk wil doen. Wooohooo!

Om 21.00 uur was de uitzending afgelopen. Céline moest jammergenoeg direct weg, dus je kon haar niet benaderen. Ik ben 3 jaar geleden nog eens bij Vivement Dimanche geweest, toen rende iedereen na de uitzending naar haar toe. Toen heeft ze daar nog zeker een kwartier gestaan voor foto's en handtekeningen. Helaas had ze dit keer nog andere dingen te doen...Maar het was er niet minder leuk om! Direct na de uitzending, moesten wij rennen voor onze bus terug naar Nederland (moesten we om 22.00 uur zijn). Hebben we gelukkig gehaald. Al met al was het weer een geweldige ervaring, ik heb er van genoten. Ik hoop dat jullie het verslag een beetje leuk vinden. Ik heb ook nog een aantal foto’s die je kunt zien